02/10/2000
Με αφορμή τα προβλήματα από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς, τονίζει:
1. Η φορολογία στα καύσιμα στη χώρα μας είναι η χαμηλότερη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση, δεν πρέπει να ενδώσει στο αίτημα των απεργών ιδιοκτητών βυτιοφόρων για νέα μείωση της φορολογίας καυσίμων. Ήδη η κυβέρνηση έχει σοβαρή ευθύνη διότι, εν όψει εισόδου στην ΟΝΕ και για να μειώσει τον πληθωρισμό, εφάρμοσε αυτήν την αντιπεριβαλλοντική πολιτική που οδηγεί στην αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, προβάλλοντάς την μάλιστα ως «φιλολαϊκό» μέτρο.
2. Αντίθετα, για να αντιμετωπισθεί η ατμοσφαιρική ρύπανση της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων, χρειάζονται μέτρα όπως οι «πράσινοι φόροι» στα καύσιμα , τα έσοδα των οποίων θα αξιοποιούνται για τη βελτίωση του περιβάλλοντος και την αύξηση της απασχόλησης. Η πράσινη φορολογία μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της κατανάλωσης ενέργειας. Το κοινωνικό κόστος της διεθνούς αύξησης των τιμών του πετρελαίου, ιδιαίτερα για τα χαμηλά εισοδήματα, μπορεί να αντιμετωπισθεί με πακέτο άλλων φορολογικών ελαφρύνσεων, απαλλαγών από τα κόμιστρα των συγκοινωνιών και επιδοτήσεων.
3. Η χώρα μας είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις συγκυριακές αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου καθώς εξαρτάται ακόμα σε μεγάλο βαθμό από αυτή την πηγή ενέργειας που είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για το περιβάλλον. Δραματική είναι πλέον η καθυστέρηση στην ανάπτυξη άλλων μορφών ενέργειας, φιλικών προς το περιβάλλον, όπως το φυσικό αέριο.
Η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς επισημαίνει ότι για την αντιμετώπιση του σύνθετου ενεργειακού προβλήματος δεν αρκούν κυβερνητικά μέτρα «ασπιρίνες». Για τη συνολική και μακροπρόθεσμη λύση του απαιτούνται ριζοσπαστικά μέτρα και δραστικές παρεμβάσεις για την αύξηση του ανταγωνισμού και κυρίως :
α) Επίσπευση της διάδοσης του φυσικού αερίου στη βιομηχανία, στην οικιακή κατανάλωση και τις συγκοινωνίες.
β) Ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας όπως η αιολική και ηλιακή.
γ) Ανάπτυξη του ανταγωνισμού και περαιτέρω απελευθέρωση του πετρελαϊκού κυκλώματος ώστε να συγκρατηθούν αποτελεσματικά οι τιμές. Σε αυτή –δευτερευόντως- περιλαμβάνεται η αύξηση των αδειών μεταφορέων καυσίμων που σήμερα αποτελούν κλειστό επάγγελμα. Κυρίως όμως απαιτείται η μείωση των περιορισμών στις εισαγωγές πετρελαίου, που ευνοούν μόνο τα υπερκέρδη των μεγάλων εταιρειών και του κρατικού μονοπωλίου.